به گزارش مشرق به نقل از مهر، تيمي متشکل از دانشگاه علم و فناوري ميسوري به سرپرستي رضا ذوقي استاد ممتاز اين دانشگاه موفق شدند اين دوربين را که در طيف ميکروامواج عمل مي کند ابداع کنند.
اين دوربين که مي تواند کاربردهاي متعددي در عرضه هاي پزشکي، هوافضا و امنيت فرودگاهها داشته باشد از سيگنالهاي ميکروامواج براي تجزيه بافتهاي انسان، مواد و ساختارها در زمان واقعي و بدون نياز به بهره گيري از شيوه هاي تجاوزي و نفوذ فيزيکي به اجسام استفاده مي کند.
براي مثال اين دوربين مي تواند سنجش ايمني پلهاي بتون آرمه کاربرد داشته باشد و يا براي شناسايي گونه جديدي از بيماريهاي پوست در انسان مورد استفاده قرار گيرد.
فناوري به کار رفته در دوربين ابداعي رضا ذوقي شباهت بسياري به فناوري دارد که در سيستمهاي "اسکنر بدن" (body scanner) فرودگاهها استفاده مي شود.
ذوقي در اين خصوص اظهار داشت: "در آينده اي نه چندان دور، اين فناوري مي تواند براي فعاليتهاي مختلف استفاده شود و مثلا در رفع معايب حاضر در مواد عايق گرمايي، در سازه هاي بتوني و يا در ماموريتهاي فضايي به کار رود."
اين دستگاه قادر است با سرعت 30 تصوير در ثانيه طبقات مختلف عمق اجسامي را که در مقابلش قرار گرفته است نشان دهد.
يک رايانه قابل حمل سيگنالهاي اين دوربين را دريافت کرده و همزمان تصوير آنها را نشان مي دهد. کل اين سيستم از يک باتري شبيه به باتري نوت بوکها استفاده مي کند و مي تواند در هر بار شارژ چندين ساعت کار کند.
اين سيستم از يک شبکه آنتن متشکل از 576 منفذ رزونانسي تشکيل شده است که در بسامد 24 گيگاهرتز عمل مي کنند.
اين منفذهاي رزونانسي به سرعت روشن مي شوند و يک "ميدان فاز" بالاي 6 در 6 اينچ دريچه ديافراگم را ايجاد مي کنند.
پس از باز و بسته شدن دريچه ديافراگم 6 در 6 اينچي با سرعت 30 تصوير در ثانيه، يک نرم افزار ويژه همزمان تصاوير را بر روي رايانه پردازش کرده و در زمان واقعي تصاوير را نشان مي دهد.
اين دانشمند ايراني افزود: "در تفاوت با پرتوهاي ايکس، ميکروامواج يونيزه کننده نيستند و تنها ممکن است سبب برخي اثرات گرمايي شوند. حساسيت بالاي اين دوربين اجازه مي دهد که با يک توان انرژي بسيار پايين کار کند."
ايده ساخت اين دوربين در سال 1998 هنگامي که براي تعطيلات به فرانسه رفته بود به ذهن اين دانشمند ايراني رسيد.
در سال 2007 تيم تحقيقاتي رضا ذوقي اولين نمونه آزمايشي اين دوربين را ساخت و در مدت سه سال گذشته تحقيقاتي را براي بهبود ميزان اثربخشي اين دوربين کرد.
در آينده، تيم رضا ذوقي قصد دارد اين دستگاه را به گونه اي اصلاح کنند که شباهت بيشتري به يک دوربين ويديويي واقعي پيدا کند و براي پردازش سيگنالهاي ميکروامواج به دستگاههاي خارجي از جمله يک رايانه قابل حمل نياز نداشته باشد.
به گزارش مهر، رضا ذوقي متولد تهران، مدارک ليسانس، فوق ليسانس و دکتري خود را در رشته مهندسي الکترونيک (سيستمهاي رادار و ميکروامواج) از دانشگاه کانزاس دريافت کرد. از 1981 تا 1987 در لابراتوار سيستمهاي رادار دانشگاه کانزانس کار کرد، سپس به دانشگاه ايالتي کلورادو رفت و به عنوان دانشيار دپارتمان مهندسي الکترونيک اين دانشگاه مشغول به کار شد و لابراتوار آزمايش ميکروامواج کاربردي غيرمخرب را در اين دانشگاه تاسيس کرد.
تاکنون بيش از 115 مقاله علمي از اين دانشمند ايراني در مجلات معتبر منتشر شده است. وي که در حال حاضر استاد ممتاز دانشگاه علم و فناوري ميسوري است به عنوان يک عضو کميته مشورتي پيشرفتهاي بين المللي انجمن آمريکايي آزمايش ميکروامواج غيرمخرب نيز فعاليت مي کند.
نحوه عملکرد دوربين
تصوير سمت راست جسمي را که در مقابل دوربين گرفته شده و تصوير سمت چپ درون آن را نشان مي دهد
نماي کلي دوربين
در اين تصوير دست در مقابل 576 منفذ رزونانسي دوربين قرار گرفته است
رضا ذوقي در بين همکاران خود
اين دانشمند ايراني به فعاليت يکي از محققان تيم نظارت دارد
